Η ιστορία του σχολείου μας
Το πρώτο Επαρχιακό Κοινό Σχολείο ιδρύθηκε το έτος 1868. Ήταν στο δυτικό μέρος του χωριού και φοιτούσαν μαθητές και από τα διπλανά χωριά: Σγουροκεφάλι, Σταμνιοί, Αϊτάνια και Γαλύφα.
Λειτουργούσε ως μονοτάξιο μεικτό και χτίστηκε με δαπάνες των κατοίκων των παραπάνω χωριών.
Ήταν διδακτήριο μονοόροφο με δύο δωμάτια, το ένα για τους μαθητές και το άλλο για κατοικία του δασκάλου.
Ο πρώτος δάσκαλος, ο οποίος υπηρέτησε στο Σχολείο μας, ήταν ο Γεώργιος Δρακόπουλος από τη Μάνη. Υπηρέτησε από το 1868 έως το 1877.
Από το 1877 έως το 1879 δεν λειτούργησε λόγω επαναστατικών κινημάτων.
Ο Δάσκαλος πληρωνόταν από τη Δημογεροντία, η οποία εισέπραττε τα χρήματα από την ενοικίαση μοναστηριακών κτημάτων μέχρι το 1875 οπότε και άρχισε να λειτουργεί ωςΔημόσιο.
Το 1900 το Σχολείο μεταφέρθηκε στο Μοναστηριακό Κτίριο, στον Άγιο Μηνά. Το διδακτήριο που παραχωρήθηκε από την Ιερά Μονή Αγκαράθου αποτελούνταν από δύο διαφορετικά κτίρια. Η μία από τις δύο αίθουσες ήταν στηβόρεια πλευρά του Ιερού Ναού Αγίου Μηνά και η άλληκοντά στον Αστυνομικό Σταθμό, στο δυτικό μέρος του χωριού. Και οι δύο αίθουσες ήταν ακατάλληλες, χωρίς σχέδιο και επικίνδυνα ετοιμόρροπες.
Γι' αυτό η Σχολική Εφορία που αποτελείτο από τουςΑντώνιο Νοικοκυράκη, Πρόεδρο, Γεώργιο Παναγιωτάκη, Ταμία και Εμμανουήλ Αντωνακάκη Γραμματέα, ασχολήθηκε με το ζήτημα της ανέγερσης νέου Διδακτηρίου, το οποίο να πληροί τους όρους υγιεινής και ασφάλειας.
Με επανειλημμένες σχετικές αναφορές προς το Υπουργείο Παιδείας, έγινε γνωστή η επείγουσα ανάγκη για την ανέγερση νέου Διδακτηρίου.
Ο Σταυρίδης, τμηματάρχης του Υπουργείου Παιδείας και αρχιτέκτων σχολικών κτηρίων, επισκέφθηκε την Επισκοπή για την εξεύρεση του κατάλληλου οικοπέδου, χωρίς όμως αποτέλεσμα, γιατί κατά την πρώτη του επίσκεψη αποφάσισε να χτιστεί πάνω στα ερείπια του Ελληνικού Σχολείου “Χριστού”. Το Υπουργείο όμως δεν το ενέκρινε, αφού οι κάτοικοι αρνήθηκαν λόγω της μακρινής απόστασης.
Το 1938 αγοράστηκε και δωρίθηκε από τον Ευάγγελο Νοικοκυράκη οικόπεδο δύο στρεμμάτων πάνω στο οποίο χτίστηκε το νέο Σχολείο.
Το σχολείο χτίστηκε μέσα σε δύο χρόνια, από το 1949 έως το 1951 και λειτουργεί από τις 9–2-1952. Το 1994 προστέθηκαν 4 νέες αίθουσες στη νοτιοανατολική πλευρά του.
Το 1904 χωρίστηκε από 1/θεσιο μεικτό σε 1/θεσιο αρρένων και 1/θεσιο θηλέων.
Το 1909 προήχθη σε 2/θέσιο αρρένων και 1/θέσιο θηλέων.
Το 1926 προήχθη σε 3/θέσιο μεικτό, το οποίο παρέμεινε μέχρι και το 1977.
Λειτουργούσε ως μονοτάξιο μεικτό και χτίστηκε με δαπάνες των κατοίκων των παραπάνω χωριών.
Ήταν διδακτήριο μονοόροφο με δύο δωμάτια, το ένα για τους μαθητές και το άλλο για κατοικία του δασκάλου.
Ο πρώτος δάσκαλος, ο οποίος υπηρέτησε στο Σχολείο μας, ήταν ο Γεώργιος Δρακόπουλος από τη Μάνη. Υπηρέτησε από το 1868 έως το 1877.
Από το 1877 έως το 1879 δεν λειτούργησε λόγω επαναστατικών κινημάτων.
Ο Δάσκαλος πληρωνόταν από τη Δημογεροντία, η οποία εισέπραττε τα χρήματα από την ενοικίαση μοναστηριακών κτημάτων μέχρι το 1875 οπότε και άρχισε να λειτουργεί ωςΔημόσιο.
Το 1900 το Σχολείο μεταφέρθηκε στο Μοναστηριακό Κτίριο, στον Άγιο Μηνά. Το διδακτήριο που παραχωρήθηκε από την Ιερά Μονή Αγκαράθου αποτελούνταν από δύο διαφορετικά κτίρια. Η μία από τις δύο αίθουσες ήταν στηβόρεια πλευρά του Ιερού Ναού Αγίου Μηνά και η άλληκοντά στον Αστυνομικό Σταθμό, στο δυτικό μέρος του χωριού. Και οι δύο αίθουσες ήταν ακατάλληλες, χωρίς σχέδιο και επικίνδυνα ετοιμόρροπες.
Γι' αυτό η Σχολική Εφορία που αποτελείτο από τουςΑντώνιο Νοικοκυράκη, Πρόεδρο, Γεώργιο Παναγιωτάκη, Ταμία και Εμμανουήλ Αντωνακάκη Γραμματέα, ασχολήθηκε με το ζήτημα της ανέγερσης νέου Διδακτηρίου, το οποίο να πληροί τους όρους υγιεινής και ασφάλειας.
Με επανειλημμένες σχετικές αναφορές προς το Υπουργείο Παιδείας, έγινε γνωστή η επείγουσα ανάγκη για την ανέγερση νέου Διδακτηρίου.
Ο Σταυρίδης, τμηματάρχης του Υπουργείου Παιδείας και αρχιτέκτων σχολικών κτηρίων, επισκέφθηκε την Επισκοπή για την εξεύρεση του κατάλληλου οικοπέδου, χωρίς όμως αποτέλεσμα, γιατί κατά την πρώτη του επίσκεψη αποφάσισε να χτιστεί πάνω στα ερείπια του Ελληνικού Σχολείου “Χριστού”. Το Υπουργείο όμως δεν το ενέκρινε, αφού οι κάτοικοι αρνήθηκαν λόγω της μακρινής απόστασης.
Το 1938 αγοράστηκε και δωρίθηκε από τον Ευάγγελο Νοικοκυράκη οικόπεδο δύο στρεμμάτων πάνω στο οποίο χτίστηκε το νέο Σχολείο.
Το σχολείο χτίστηκε μέσα σε δύο χρόνια, από το 1949 έως το 1951 και λειτουργεί από τις 9–2-1952. Το 1994 προστέθηκαν 4 νέες αίθουσες στη νοτιοανατολική πλευρά του.
Το 1904 χωρίστηκε από 1/θεσιο μεικτό σε 1/θεσιο αρρένων και 1/θεσιο θηλέων.
Το 1909 προήχθη σε 2/θέσιο αρρένων και 1/θέσιο θηλέων.
Το 1926 προήχθη σε 3/θέσιο μεικτό, το οποίο παρέμεινε μέχρι και το 1977.